تاثیر تراکم بوته بر برخی صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام آفتابگردان (Helianthus annuus L.)

به منظور بررسی تاثیر تراکم بوته بر صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (Helianthus annuus L.)، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال 1388 اجرا گردید. در این پژوهش رقم آفتابگردان (ارقام پروگرس، هایسان 36، زاریا و آل استار) به عنوان عامل اصلی و تراکم (5، 5/7 و 10 بوته در متر مربع) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که صفات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد و عملکرد روغن به طور معنی‌داری تحت تاثیر رقم قرار گرفت و تراکم بوته نیز به طور معنی‌داری همه صفات مذکور و درصد روغن به جز تعداد برگ در بوته را تحت تاثیر قرار داد. رقم پروگرس از نظر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد برگ در بوته، قطر طبق، وزن صد دانه، عملکردهای دانه و روغن در گروه آماری برتر نسبت به سایر ارقام قرار گرفت. همچنین با افزایش تراکم از 5 به 10 بوته در متر مربع، ارتفاع بوته و عملکردهای دانه، بیولوژیک و روغن به ترتیب 2/13، 5/49 ، 5/67 و 8/64 درصد افزایش و تعداد دانه در طبق، وزن صد دانه و شاخص برداشت به ترتیب 8/14، 8/12 و 6/8 درصد و به طور معنی‌داری کاهش یافت. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که رقم پروگرس با تراکم 10 بوته در متر مربع با عملکردهای دانه 2/2253 کیلوگرم در هکتار و روغن 9/1223 کیلوگرم در هکتار برای زراعت آفتابگردان در شرایط این تحقیق مناسب می‌باشد.